Take two: Make yourself at home
An dàrna turas: Dèan thu fhèin aig an taigh
Let's have a look at this conversation again.

Thig a-staigh, a charaid.
Come in, my friend.

Dèan thu fhèin aig an taigh.
Make yourself at home.

Seo dhut. Is e làn dì do bheatha!
This is for you. You're very welcome!

An truaghan. Bha beatha mar sin agam, uaireigin.
The poor soul. I had a life like that, once.

Cha robh fhios agam air a sin! Cuin a bha sin?
I didn't know that! When was that?

Bho chionn mu dhusan bliadhna. Bha mi air gluasad dhan bhaile mhòr agus bha an cianalas orm.
About twelve years ago. I had moved to the big city and I was homesick.

Bhiodh sin doirbh.
That would be difficult.

Bha e doirbh. Chan eil dol às agad. Sin mar a bha mise a' faireachdainn, co-dhiù.
It was difficult. You don't have a way out. That's how I felt, anyway.

Saoilidh mi gu bheil coimhearsnachdan nas làidire air an dùthaich.
I think that communities are stronger in the country.

Ma dh'fhaodte gu bheil sin fìor ach sa bhaile mhòr tha coimhearsnachdan làidir eile ann cuideachd.
Perhaps that's true but in the city there are other strong communities as well.

An ann air coimhearsnachdan saor-thoileach mar a' choimhearsnachd seo a tha thu a' bruidhinn?
MÀIRI: Are you talking about voluntary communities like this one? (lit. is it about voluntary communities like this one you are talking?)

'S ann! Thàinig mi an seo air oidhche fhuar gheamhraidh agus fhuair mi biadh, leabaidh agus fàilte bhlàth. Cha dìochuimhnich mi sin gu bràth agus sin as coireach gu bheil mi a' cur taic ris a' choimhearsnachd seo.
I am (it is)! I came here on a cold winter's night and found food, bed and a warm welcome. I will never forget that and that is why I support this community.